Икар на старо Скопје
Да се сетиме на Парго од Црниче.
Не ќе му крене паметник Скопје.
А и зошто би.
Рамно пред пет децении
со штици од ограбена ограда
со завртки и пердуви
аероплан направи.
Неранимајко,
му се потсмеваа виличави,
лебот за ништо го јадеш.
Тој –
тоа па тоа.
Малоумен умник ко секој сонувач.
Но еден ден го снема
чиниш би сон од клепка распливнат.
Едни – Го затвориле.
Други – Го закопале.
Неграмотниците не знаеја:
лета Парго во височини,
меѓу галаксии
коловози ни постила
лево и десно,
без свиоци.
Од збирката Астропеус, 1980
